الواحد اكتشفله كام حاجة اليومين اللى فاتوا
انه زى مابنعاند الصوت اللى جوانا اللى بيقولنا مانعملش حاجة معينة و برضه بنعملها… لازم نعاند الامنا و احزاننا
ان ربك بيعوض بس احنا اللى مش بنبقى واخدين بالنا…ناس تسمعنا و تطبطب علينا…ناس تعلى ثقتنا بنفسنا تانى…ناس تحترمنا و تقدرنا و تحتوينا…حد يشكر فينا و هو اصلا مايعرفناش…نجاح او فرصة جديدة
ان العمر دايرة مقفولة صح اولها نلقاه ف الختام…على رأى مصطفى ابراهيم…و المقولة دى بتنطبق على ناس بالمللى… حياتهم كلها مكررة و بشكل غريب…الأغرب انهم مش مدركين ده…الأغرب إننا كمان أحياناً بنكرر نفس الاخطاء و بندى أعذار و فرص تانية و بنوصل لنفس النقطة و نفس النتيجة
ان فى ناس تدخل حياتك تضرب فيوزات النور كلها و تعيشك ف ضلمة و خوف…تفضل محتار و تضرب هنا و هنا عشان تلقى طريقك معاهم …تاخد قرارات غلط عشان خاطرهم … تفقد حاجات كتير من اللى بتشكلك …و مرة واحدة لما تسيبهم…تحس بالامان اكتر…تحس بالنور بدأ يرجع …اه بتكون فقدت الثقة ف حاجات كتير… أولها نفسك و ممكن كمان بعض من مثالياتك…بس الفرق فعلا بيبقى لصالحك أكيد
ان الغضب قوة كاسحة مظلمة خانقة …خسارة فى اللى ما يستاهلش!
إن ضعفك بيجرحك انت قبل اى حد و انك بضعفك بتسمح للكل انه يدوس عليك و يكسرك و يفقدك ثقتك بنفسك
ان كل تجربة الواحد بيمر بيها بتوقع منه ناس و مشاعر و افكار جواه…بس بتعرفه حاجات كتير عن نفسه و عن الدنيا وان الانسان كل ما بيبعد عن موقف او تجربة حصلتله بيكتشف فيها تفاصيل كتير كانت غايبة عنه …
طبعا أنا مش عظيمة قوى يعنى و لا بفهم و بكتب ف حاجات الناس ماتعرفهاش…بس اهه الواحد بيفضفض و بيحط ادامه كام حاجة كده عشان لو وقع تانى يبقى يستاهل اللى يحصله…بس ع الاقل الواحد مش بيغش نفسه و لا اللى حواليه و لما بيرتكب غلطات بيعترف بيها…و الله الموّفِق :)
ليست هناك تعليقات:
إرسال تعليق